22 יאנואר 1980 אַנדריי דמיטריעוויטש סאַכאַראָוו ס גלות אנגעהויבן

די לעבן פון די רוסישע געלערנטער און עפנטלעך פיגור א.ד. סאַכאַראָוו. "שונאי מענטשהייַט" און "דער גרעסטער הומאַניסט", "פאַרפאַלן כבוד און געוויסן" און "כבוד און געוויסן פון אונדזער תקופה" זענען די טורנס אין זיין גורל.

פאר דער אנטוויקלונג פון דער ערשטער טערמאנוקלעארער באמבע האבן אים גערעגנט אויסצייכענונגען (וואלן אלס אַקאַדעמיקער, דער סטאלין פרייז, דער טיטל העלד פון סאציאליסטישער ארבעט, און ער האט עס באקומען דריי מאל אין זיין לעבן).

פֿאַרבונדענע הודעות

דעם 1טן פעברואר, 1671, האָט צאַר אַלעקסיי מיכאילאָוויטש חתונה געהאַט מיט נאַטאַליאַ נאַרישקינא.

01.02.2023

31 יאנואר 1924 די ערשטע קאָנסטיטוטיאָן פון די וססר איז אנגענומען

31.01.2023

אבער גאָר פארשטאנד די געפאַר פון דעם פּראָדוקציע, ער אנגעהויבן צו שטיצן אַ פאַרבאָט אויף טעסץ. דער אַרטיקל "רעפלעקציעס וועגן פּראָגרעס, פרידלעכן צוזאַמענלעבן און אינטעלעקטועלער פרייהייט" (1968), וועלכער האָט געהאַט אַ ברייטן אפקלאנג איבער דער וועלט, האָט גורם געווען אַז סאַכאַראָוו איז אַוועקגענומען געוואָרן פון דער וויסנשאַפטלעכער אַרבעט און גערודפט געוואָרן אין דער פּרעסע.

זינט 1970, דער געלערנטער איז פאַרקנאַסט אין מענטשנרעכט אַקטיוויטעטן, און איז געווארן איינער פון די גרינדערס פון די מענטשנרעכט קאַמיטי. די אַוואָרד פון די נאָבעל שלום פרייז אין 1975 האט פּראַוואָוקט נאָך אַטאַקעס פון די סאוועטן רעגירונג.

דערנאָך האָט סאַכאַראָוו זיך אויסגערעדט קעגן אַרײַנפֿירן די סאָוועטישע זעלנער אין אַפגהאַניסטאַן, פֿאַר וואָס דעם 22סטן יאַנואַר 1980 איז דער מענטשנרעכט אַקטיוויסט פֿאַרהאַלטן געוואָרן און געשיקט אָן אַ פּראָצעס מיט זײַן פֿרוי קיין גאָרקי, אַ שטאָט, וואָס איז דעמאָלט געווען פֿאַרמאַכט פֿאַר אויסלענדישע בירגער. דער גזירה פונעם פרעזידיום פונעם העכסטן סאוועטן און דער דעקרעט פונעם מיניסטערראט פון די יו.עס.עס.אר. האבן צוגענומען סאַכאראוו פון אלע פריערדיגע אויסצייכענישן.

ער האָט געקאָנט צוריקקומען פֿון גלות ערשט אין 1986.